قاعده CPT
در قاعده CPT بعد از تحویل بار به اولین حمل کننده کالا، تمامی هزینه ها از جمله هزینه بیمه، انعقاد و هزینه های بازرسی کالا را باید خریدار پرداخت کند.
فهرست مطالب:
- CPT و قاعده CPT
- تحویل و ریسک در قانون CPT
- شیوه حمل و نقل در قانون CPT
- محل دقیق تحویل در CPT
- محل مقصد در قانون CPT
- تأمین کالای تحویل داده شده تحت قانون CPT
- هزینه تخلیه کالا در مقصد در این قاعده
- ترخیص برای صادرات و واردات در CPT
- وظایف فروشنده در قانون PCT
- وظایف خریدار در قانون PCT
- حرف آخر
CPT
CPT (Carriage Paid To) را میتوان از قوانین مهم اینکوترمز به شمارآورد. این قانون نیز مانند دیگر قوانین اینکوترمز کمک میکند تا پروسه تجارت بین المللی با نظم و روالی مشخص و دقیق طی شود. در این مطلب به طور کامل با این قانون از جنبه های مختلف آشنا خواهیم شد:
قاعده CPT
این قانون که به قانون حمل و نقل مرکب نیز معروف است جزو قوانین مهم اینکوترمز میباشد. در این قاعده بعد از تهیه و تولید کالا توسط فروشنده، پروسه حمل داخلی نیز به وسیله خود این فرد صورت میگیرد. فروشنده باید در طی این قانون، اقدام به پرداخت هزینه های صادراتی نموده و کالا را به منظور ارسال به مقصد از گمرک مبدأ ترخیص کند.
نوع و وسیله حمل توسط فروشنده در قراردادها مشخص خواهد شد و نیز هزینه های مربوطه تا مقصد مورد نظر را متحمل خواهد شد. یکی از موضوعات مهم در این قانون، ریسک و مسئولیت فروشنده است. در واقع در این اصطلاح از جایی به بعد فروشنده مسئولیتی در قبال بار نخواهد داشت و خریدار باید خود همه چیز را عهده دار شود.
در واقع بعد از تحویل بار به اولین حمل کننده کالا، تمامی هزینه ها از جمله هزینه بیمه، انعقاد و هزینه های بازرسی کالا را باید خریدار پرداخت کند. در ادامه بیشتر با این قانون آشنا میشویم.
تحویل و ریسک در قاعده CPT
طبق این قانون، بعد از آن که فروشنده کالا را تحویل می دهد ریسک از او به خریدار انتقال پیدا می کند. برای همین در موارد زیر می توان گفت که فروشنده ریسکی را برعهده نخواهد داشت:
- بعد از تحویل محموله به متصدی حملی
- پس از عقد قرارداد حمل و نقل توسط خود فروشنده
- قرار دادن کالا در تملک فیزیکی متصدی حمل با شیوه حملی مناسب
در صورتی که به این شکل کالا به خریدار تحویل داده شود دیگر فروشنده در قبال سلامت رسیدن محموله موردنظر به مقصد هیچ مسئولیتی نخواهد داشت و حتی اگر کالا به مقصد نرسد نیز فروشنده مسئول نیست. چرا که از طریق تحویل کالا به متصدی حمل در واقع فرض شده که کالا به خریدار تحویل داده شده و از این رو ریسک آن نیز به خریدار انتقال پیدا میکند.
با این حال باید فروشنده اقدام به عقد قراردادی با متصدی حمل از محل تحویل کالا به متصدی حمل تا مقصد توافق شده با خریدار نماید.
شیوه حمل و نقل در قانون CPT
این قاعده و قانون برای کلیه شیوه های حمل و نیز موارد استفاده از بالغ بر یک شیوه حمل، قابل استفاده است. در واقع از نظر شیوه حمل در این قانون، محدودیت و استثنائاتی وجود نخواهد داشت.
محل دقیق تحویل در قاعده CPT
در این قانون دو موقعیت مکانی زیر بسیار حائز اهمیت هستند:
- محل یا نقطه مکانی تحویل کالا یا به نوعی انتقال ریسک
- محل تعریف شده به عنوان مقصد کالا (در این محل فروشنده نسبت به عقد قرارداد حمل و نقل تا آنجا تعهد خواهد داشت.)
دو طرف قرارداد باید در قرارداد فروش، محل تحویل یا نقطه دقیقی مکانی در محل تحویل را مشخص کنند. در صورتی که در هر یک از بخش های فرآیند حمل از نقطه تحویل تا محل مقصد، متصدی های متعددی وظیفه حمل را برعهده دارند تعیین نقطه دقیق مکانی تحویل بسیار حائز اهمیتتر خواهد بود.
در صورت عدم توافق در رابطه با محل دقیق مکانی تحویل، به صورت پیش فرض این طور در نظر گرفته میشود که با تحویل کالا به اولین متصدی حمل در محل انتخابی، بدون هر نوع نظارت و کنترل از سوی خریدار، ریسک از فروشنده قابل انتقال به خریدار است.
در صورتی که طرفین در مورد این که ریسک در محلی دیگر انتقال پیدا کند باید حتماً پیش از عقد قرارداد در این رابطه صبحت نموده و تمامی عواقب و جوانب کار را در نظر داشته باشند.
برای مثال ممکن است طرفین بخواهند در یک بندر دریایی، یک فرودگاه یا یک ترمینال زمینی مشخص ریسک انتقال یابد. در این صورت باید از قبل در این مورد به توافق رسیده و آن را در قرارداد بیاورند.
محل مقصد در قانون CPT
توصیه میشود حتماً محل دقیق و نقطه مقصد در قرارداد مشخص شود. در واقع محل مقصد جایی است که فروشنده تا آنجا قرارداد حمل و نقل را تنظیم کرده و اقدام به پرداخت هزینه ها نماید.
تأمین کالای تحویل داده شده تحت قانون CPT
منظور از تأمین در اینجا، فروش چندین باره کالایی در یک زنجیره سریالی فروش میباشد. به واسطه این پروسه فروش، اولین خریدار کالا، در طی جریان حمل، آن را به خریداری دیگر فروخته و این بار در نقش فروشنده ظاهر خواهد شد.
هزینه تخلیه کالا در مقصد در این قائده
چنانچه فروشنده طبق قرارداد حمل و نقل تنظیم شده با متصدی حمل، در رابطه با تخلیه کالا در مقصد معین شده متحمل پرداخت هزینه گردد، این امکان برای او وجود نخواهد داشت که به صورت مجزا، اقدام به درخواست این هزینه ها از فرد خریدار نماید.
تنها در صورتی این اجازه برای او فراهم است که از قبل با طرف مقابل در این رابطه به توافق رسیده باشند.
ترخیص برای صادرات و واردات در قاعده CPT
در رابطه با ترخیص کالا برای صادرات، ترخیص برعهده فروشنده میباشد. با این حال، در رابطه با انجام تشریفات یا پرداخت هزینه های ترانزیت کالا از کشورهای مسیر و نیز انجام تشریفات واردات و پرداخت هزینه هایی مبنی بر واردات کالا در کشور مسئولیتی بر دوش او نخواهد بود.
وظایف فروشنده در قانون PCT
به طور کلی میتوان از وظایف فروشنده در این قانون به موارد زیر اشاره نمود:
- اظهار کالا به گمرکات مبدا
- حمل کالا تا بندر مبدا
- تخلیه بار در بندر مبدا
- بارگیری کالا بر روی کشتی
- حمل کالا تا بندر کشور مقصد
- تخلیه کالا در بندر مقصد یا مقصد تعیین شده از سوی خریدار
- حمل کالا تا نقطه تعیین شده در مقصد
وظایف خریدار در قانون PCT
- بیمه کالا
- ترخیص کالا از گمرکات مقصد
- پرداخت عوارض گمرکی در کشور مقصد
حرف آخر
در صورتی که هر سوال دیگری در رابطه با قانون CPT دارید که در این مطلب به آن اشاره نشده کافی است با کارشناسان آوند حیات تماس بگیرید تا به سوالات شما به صورت کامل و دقیق پاسخ داده شود.
شرکت بزرگ بازرگانی بین المللی آوند حیات دارای متخصص ترین و مجربترین کارشناسان میباشد. برای همین با خیال آسوده می توانید در کنار این تیم دانش تجاری خود را بالا برده یا این که فرد مطمئنی را برای انجام امور واردات و صادرات انتخاب کنید.
[…] درباره قاعده CPT […]